تأثیر مواجهه مادری با نانو ذرات نقره در دوره شیردهی بر کبد نوزادان موش صحرایی

مقدمه: نانوذرات نقره به دلیل خواص ضدمیکروبی نیرومندشان ازتجاری ترین نانو ذرات می باشند مطالعات حیوانی اخیراً نشان داده اند که نانو ذرات نقره می توانند از مادران به نوزادانشان از طریق شیر مادر انتقال یابد اما اطلاعات درباره سمیت این نانو ذرات بر روی ارگان های مختلف طی مراحل حساس رشد و نمو محدود است. در این تحقیق ما اثر نانو ذرات نقره بر روی کبد در حال تکوین نوزادان موش صحرایی پس از مواجهه مادری با این نانو ذرات(طی دوره شیردهی) بررسی شده است. روش بررسی: مادران شیرده(30 موش صحرایی) به دو گروه تقسیم شدند. گروه های تیمار و کنترل به روش درون گوارشی به ترتیب نانو ذرات(mg/kg bw25) و آب بدون یون(از اولین تا دوازدهمین روز شیردهی) دریافت کردند. نوزادان کشته شده و کبد آنها جمع آوری شد. تعدادی از کبدها برش گیری و با هماتوکسیلین و آئوزین رنگ آمیزی شدند. غلظت مالون دی آلدهید، گلوتاتیون، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و میزان نقره در کبد نوزادان به ترتیب با استفاده از آزمون اسپکتروفتومتری و آنالیز القایی همراه طیف سنجی جرمی پلاسما تعیین گردید. نتایج: افزایش معنی داری در سطوح مالون دی آلدهید و نقره(001/0p<)، و کاهش مشخصی در فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (01/0>p) و غلظت گلوتاتیون(05/0>p) در کبد نوزادان گروه تیمار نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. آزمون هیستوپاتولوژیکی نیز اتساع و پرخونی سینوزوئیدها و دژنراسیون چربی در کبد نوزادان گروه تیمار را نشان داد. نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که مواجهه با نانوذرات نقره در دوره شیردهی ممکن است سمیت را در کبد نوزادان القاء کند. گرچه آزمایشات زیادی در این زمینه نیاز است.